การปฏิเสธทฤษฎีการแยกเกลือออกจากน้ำแบบออสโมซิสย้อนกลับซึ่งมีอายุเก่าแก่หลายทศวรรษ

กระบวนการออสโมซิสย้อนกลับได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นวิธีที่ก้าวหน้าที่สุดในการกำจัดเกลือออกจากน้ำทะเลและเพิ่มการเข้าถึงน้ำสะอาด การประยุกต์ใช้อื่นๆ ได้แก่ การบำบัดน้ำเสียและการผลิตพลังงาน
ปัจจุบัน ทีมนักวิจัยกำลังศึกษาวิจัยใหม่ซึ่งแสดงให้เห็นว่าคำอธิบายมาตรฐานเกี่ยวกับการทำงานของระบบออสโมซิสย้อนกลับ ซึ่งได้รับการยอมรับมานานกว่า 50 ปีนั้นผิดพลาดโดยพื้นฐาน ในระหว่างนี้ นักวิจัยได้เสนอทฤษฎีอื่นขึ้นมา นอกเหนือจากการแก้ไขบันทึกแล้ว ข้อมูลเหล่านี้ยังอาจช่วยให้ระบบออสโมซิสย้อนกลับทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
เทคโนโลยีการกรองแบบ RO/Reverse osmosis ซึ่งใช้ครั้งแรกในช่วงทศวรรษ 1960 ทำหน้าที่ขจัดเกลือและสิ่งสกปรกออกจากน้ำโดยผ่านเยื่อกรองกึ่งซึมผ่านได้ ซึ่งช่วยให้น้ำสามารถผ่านเยื่อกรองได้พร้อมทั้งปิดกั้นสารปนเปื้อน เพื่ออธิบายการทำงานของกระบวนการนี้ นักวิจัยได้ใช้ทฤษฎีการแพร่กระจายของสารละลาย ทฤษฎีนี้ระบุว่าโมเลกุลของน้ำจะละลายและแพร่กระจายผ่านเยื่อกรองตามระดับความเข้มข้น กล่าวคือ โมเลกุลจะเคลื่อนที่จากบริเวณที่มีความเข้มข้นสูงไปยังบริเวณที่มีโมเลกุลน้อยกว่า แม้ว่าทฤษฎีนี้จะได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางมานานกว่า 50 ปีแล้ว และได้ถูกเขียนลงในตำราเรียนด้วยซ้ำ แต่ Elimelech กล่าวว่าเขามีข้อสงสัยมาเป็นเวลานานแล้ว
โดยทั่วไป การสร้างแบบจำลองและการทดลองแสดงให้เห็นว่าการออสโมซิสย้อนกลับไม่ได้ถูกขับเคลื่อนโดยความเข้มข้นของโมเลกุล แต่โดยการเปลี่ยนแปลงความดันภายในเมมเบรน